Po miesiącu oczekiwania, znowu udało się polecieć. Chciałem polatać w słońcu, ale chmurki chyba mnie lubią, bo szybko zasłoniły niebo. Trzeba było znowu się przebijać nad pierzynkę.

Tym razem podczas lotu miałem kompana-Pawła. Na takim samym skrzydle Nucleon w kolorze pomarańczowym z ziemi wyglądaliśmy pewnie jak bliźniacy :) . Mając Pawła zyskałem też obiekt do robienia zdjęć. Jaskrawa, pomarańczowa paralotnia na tle szarych chmur prezentuje się naprawdę pięknie.

Polataliśmy nad chmurami dobre 20 minut, po czym pojedynczo przeszliśmy przez nie w dół i już nad ziemią kontynuowaliśmy lot. A pod chmurami jak zwykle szaro, buro i nijako. Szybko wracaliśmy na lądowisko.