Wiosna w pełni. Coraz więcej dni zaczyna być lotnych. Temperatura pozwala na dłuższe loty a coraz ładniejsze słońce maluje pięknie ziemię szczególnie podczas zachodu.

Po miesiącu oczekiwania, znowu udało się polecieć. Chciałem polatać w słońcu, ale chmurki chyba mnie lubią, bo szybko zasłoniły niebo. Trzeba było znowu się przebijać nad pierzynkę.

Wraca radość z latania. Pomimo że jesienna szarość nie nastraja do lotów, to dawno nieodwiedzane chmurki przyciągają jak magnes. Tym bardziej, że znam już widoki, jakie rozpościerają się nad nimi. Postanowiłem odświeżyć te wspomnienia właśnie tego dnia.

Na granicy jesieni i zimy znajdujemy się od ... jesieni :) Niby się skończyła, ale zimy tak na prawdę nie ma. Jak dla mnie jest dobrze. Dobrze się lata, widoki są niecodzienne i nie trzeba patrzeć na jednolitą, białą plamę jak zwykle.